Even wennen
Altijd als je een niet vertrouwde omgeving binnenwandelt moet je even wennen. De kat uit de boom kijken. Acclimatiseren. Het voelt dan alsof alle ogen op jouw gericht zijn. Iedere beweging wordt geanalyseerd en beoordeeld. Ik sta onder hoogspanning op zo’n moment. En iets in de natuur zorgt er dan voor dat dat wordt opgemerkt en afgestraft.
Hiërarchie
Mensen die zich ergens wel op hun gemak voelen dragen dat graag uit. Ze staan in de hiërarchie automatisch boven de nieuwkomer. Dat hoeft niet altijd op een negatieve manier duidelijk te worden. Ook de zelfverzekerdheid van iemand kan intimiderend overkomen. Maar waarom?
‘Er zal wel iets mis met me zijn’
Omdat we spiegelen. Constant. ‘Ik ben nog afwachtend en jij bent lekker amicaal. Dan zal er met mij wel iets mis zijn.’ Dat is zo’n kwetsbaar moment dat een verkeerde opmerking of interpretatie daarvan mijn hele avond compleet kan overschaduwen.
Onvermijdbaar
Vaak valt het mee en ben ik na een onwennig begin al snel weer mezelf. Ik heb de sfeer geabsorbeerd en ga op in de heersende energie. Tot er iemand ogenschijnlijk zelfverzekerd binnen komt lopen. ‘Waarom kan ik dat niet gewoon?’ Dat onophoudelijke spiegelen…
