Meer of minder content?
Vorige week was ik te gast op het ANP-congres in De Balie. Het thema ‘Toekomstvisie op contentstrategie’ sprak mij natuurlijk aan. Ik ben namelijk erg benieuwd naar de ontwikkeling van content marketing. Wat gaan we met al die informatie doen? Nóg meer produceren met z’n allen? Of is het juist tijd voor een beetje bescheidenheid en matiging? Die vraag bleef onbeantwoord.
Aandacht(!)
‘Herrijzing van de nieuwsbrief is niet los te zien van gebrek aan aandacht'
Vage praatjes
Als we echt uit zouden gaan van de behoefte van onze doelgroep wachten we geduldig onze kans af. Laten we het verhaal lekker op de over ons-pagina. Storten we ons op alle mogelijke ingangen naar het product die via Google gevonden worden. En houden we op met vage praatjes die mijlenver afstaan van wat er uiteindelijk verkocht wordt. Scheelt een hoop gedoe. Aan de andere kant draait contentmarketing ook om inspireren en behoefte creëren.
Is het mogelijk om als bedrijf dag in dag uit met waardevolle informatie op de proppen te komen? Vanuit mijn rol bij een uitvaartverzekeraar zeg ik: nee. Ik snap dat er weinig aandacht is, zeker voor ‘de dood’. Naamsbekendheid is belangrijk en waardevolle informatie op aanvraag doorslaggevend. In mijn geval betekent dat vluchtige posts delen en inhoudelijke content beschikbaar stellen.
Ken je plek
Die bescheidenheid is niet altijd noodzakelijk. Waar eerder alleen TV-zenders elkaar probeerden af te troeven doen grote merken dat nu ook. Wat is er ook op tegen dat zij grote amusement- en inspiratiekanalen opzetten? Komt er publiek op af? Goed! Stijgt de omzet? Beter! Val je er mensen mee lastig? Het publiek, Google en Facebook straffen je vanzelf af. Algoritmes moet je te vriend houden.
Zijn de grote online uitgevers dan de redding van contentmarketing? Gezien de ontwikkeling dat gebruikers alles centraal vanuit één app willen doen wel. Dat Facebook nu artikelen gaat claimen om geen ruimte af te staan aan externe websites wijst daar ook op. Content moet passen binnen de vluchtige timeline óf je moet zelf publiekstrekker zijn. Anders ben je afhankelijk van behoefte totdat je behoefte creëert. Dus ken je plek, bepaal een richting en ga voor goud.
